2 Kings 17

Rozdział 17

1W dwunastym roku Achaza, króla Judy, Ozeasz ^a, syn Eli, zaczął królować w Samarii nad Izraelem i królował dziewięć lat. 2Czynił on to, co złe w oczach Pana, jednak nie tak jak królowie Izraela, którzy byli przed nim. 3Przeciw niemu wyruszył Salmanaser ^b, król Asyrii, a Ozeasz został jego sługą i płacił mu daninę. 4I król Asyrii wykrył spisek Ozeasza. Ten bowiem wyprawił posłańców do So, króla Egiptu, i nie posłał corocznej daniny królowi Asyrii. Król Asyrii więc pojmał go i zamknął w więzieniu. 5Król Asyrii najechał całą ziemię, przybył do Samarii i oblegał ją przez trzy lata. 6A w dziewiątym roku Ozeasza król Asyrii zdobył Samarię, uprowadził Izraela do Asyrii i osiedlił ich w Chalach i Chaborze, nad rzeką Gozan, oraz w miastach Medów. 7A stało się tak, dlatego że synowie Izraela zgrzeszyli przeciw Panu ^c, swemu Bogu, który ich wyprowadził z ziemi Egiptu ^d, spod ręki faraona, króla Egiptu, a bali się obcych bogów; 8Postępując według ustaw pogan ^e, których Pan wypędził sprzed oblicza synów Izraela, oraz ustaw królów Izraela, które stwarzali. 9Synowie Izraela robili potajemnie ^f przeciwko Panu, swemu Bogu, to, co nie było słuszne, i pobudowali sobie wyżyny we wszystkich swoich miastach, od wieży strażników aż do miasta warownego. 10Ustawiali sobie posągi i gaje na każdym wyniosłym pagórku i pod każdym zielonym drzewem; 11I palili tam kadzidła na wszystkich wyżynach, tak jak narody, które Pan wypędził przed nimi, i popełniali niegodziwe czyny, pobudzając Pana do gniewu ^g; 12Służyli bożkom, o których Pan im powiedział: Nie czyńcie tego ^h. 13A Pan świadczył przeciw Izraelowi ⁱ i przeciw Judzie przez wszystkich proroków i wszystkich widzących, mówiąc: Odwróćcie się od swoich złych dróg i przestrzegajcie moich przykazań i moich nakazów według całego prawa, które nadałem waszym ojcom, a które przekazałem wam przez moje sługi, proroków. 14Lecz nie słuchali, ale uczynili twardym swój kark, jak kark ich ojców, którzy nie wierzyli w Pana, swego Boga. 15I wzgardzili jego nakazami i przymierzem, które zawarł z ich ojcami, oraz jego świadectwami, którymi świadczył przeciwko nim, i chodzili za marnościami, stali się próżni i naśladowali pogan, którzy ich otaczali, co do których Pan im rozkazał, aby nie czynili tak jak oni. 16I opuścili wszystkie przykazania Pana, swego Boga, i wykonali sobie lane posągi – dwa cielce. Zrobili sobie też gaje, oddawali pokłon wszystkim zastępom niebieskim i służyli Baalowi. 17Przeprowadzali swoich synów i swoje córki przez ogień, uprawiali wróżbiarstwo i czarnoksięstwo ^j i zaprzedali się, aby czynić to, co złe w oczach Pana, pobudzając go do gniewu. 18Dlatego Pan bardzo się rozgniewał na Izraela i odrzucił go sprzed swego oblicza. Nic nie pozostało oprócz samego pokolenia Judy. 19Ale również i Juda nie przestrzegał przykazań Pana, swego Boga, lecz postępował według nakazów, które Izrael stworzył. 20Pan więc odrzucił całe potomstwo Izraela, trapił ich i wydał w ręce grabieżców, aż wreszcie odrzucił ich sprzed swego oblicza. 21Oderwał bowiem Izraela od domu Dawida, a oni ustanowili królem Jeroboama ^k, syna Nebata. Jeroboam zaś odwiódł Izraela od naśladowania Pana i przywiódł go do popełnienia wielkiego grzechu. 22I synowie Izraela chodzili we wszystkich grzechach Jeroboama, które czynił, a nie odstąpili od nich; 23Aż Pan odrzucił Izraela sprzed swego oblicza, jak zapowiedział przez wszystkie swoje sługi, proroków. I tak Izrael został uprowadzony ze swojej ziemi do Asyrii, i tak jest aż do dziś. 24Potem król Asyrii sprowadził ludzi z Babilonu, z Kuta, z Awwa i z Chamat, i z Sefarwaim i osiedlił ich w miastach Samarii zamiast synów Izraela. Oni zaś posiedli Samarię i mieszkali w jej miastach. 25A gdy zaczęli tam mieszkać, nie bali się Pana. Pan więc zesłał na nich lwy, które ich zabijały ^l. 26I doniesiono o tym królowi Asyrii: Narody, które uprowadziłeś i osiedliłeś w miastach Samarii, nie znają zwyczajów Boga tej ziemi. Dlatego zesłał na nich lwy, a oto zabijają ich, ponieważ nie znają zwyczajów Boga tej ziemi. 27Wtedy król Asyrii rozkazał: Zaprowadźcie tam jednego z kapłanów, których stamtąd uprowadziliście, aby poszedł i tam zamieszkał, i nauczał ich zwyczajów Boga tej ziemi. 28Przybył więc jeden z kapłanów, których uprowadzono z Samarii, i zamieszkał w Betel, i nauczał ich, jak mają się bać Pana ^m. 29Jednakże każdy naród czynił sobie własnych bogów i stawiał ich w domach wyżyn, które Samarytanie pobudowali, każdy naród w swoich miastach, w których mieszkał. 30Babilończycy zrobili Sukkot-Benota, a ludzie z Kuta zrobili Nergala, a ludzie z Chamat zrobili Aszimę. 31Awwici zrobili Nibchaza i Tartaka, a Sefarwaici palili swoje dzieci w ogniu dla Adrameleka i Anameleka, bogów Sefarwaim. 32Tak więc bali się Pana i ustanowili spośród siebie kapłanów wyżyn, którzy składali dla nich ofiary w domach wyżyn. 33Bali się Pana i służyli swoim bogom według zwyczajów tych narodów ⁿ, skąd zostali uprowadzeni. 34Aż do tego dnia postępują według dawnych zwyczajów. Nie boją się Pana i nie czynią według jego ustaw, nakazów, prawa i przykazania, które Pan nakazał synom Jakuba, któremu nadał imię Izrael. 35Pan zawarł też z nimi przymierze i rozkazał im: Nie bójcie się obcych bogów, nie kłaniajcie się im, nie służcie im ani nie składajcie im ofiar; 36Lecz Pana, który was wyprowadził z ziemi Egiptu wielką mocą i wyciągniętym ramieniem, jego się bójcie ^o, jemu oddawajcie pokłon i jemu składajcie ofiary. 37Przestrzegajcie także ustaw, nakazów, prawa i przykazań, które wam napisał, i wypełniajcie je po wszystkie dni, a nie bójcie się innych bogów. 38Nie zapominajcie o przymierzu, które zawarłem z wami, i nie bójcie się innych bogów. 39Ale Pana, waszego Boga, bójcie się, a on was wybawi z ręki wszystkich waszych wrogów. 40Lecz oni nie usłuchali, ale postępowali według dawnych zwyczajów. 41Te narody więc bały się Pana i służyły swoim rytym bożkom, zarówno ich dzieci, jak i dzieci ich dzieci. Jak czynili ich ojcowie, tak i oni czynią aż do dziś ^p.